چه هستی ای نخاع بریده ، ای شاعر خم ../ زچه چه این چنین نشستی به پای غم

    ز هجران سفر این چنین زار و پریش گشته ای ؟../ یا بپای غم دلبر بار سفر بسته ای؟!

ما که رهاییم و حالمان خوب است ../ لیک تو بگو این  قاقیه ها خوب است؟!

دست بکش از قافیه ها و رها کن دل را

بال و پرگیر که خمیده نمانی ز آزادی ها